21/03/2011
lanbayı kırdım
oyun oynarken
seken bir topdu.
29/03/2011
bugün babam uçağa binip almanya’ya gitti annem ve bana çukulata belkide lego getircek evde annem, ben, kardeşim ve annanem var babam olmadığı için ve anneme yardım edeceği için. babam almanyaya gitti ama yinede mutluyuz.
yasemin’in notu:
cem günlüğüne bugün yazdıklarını bana okuduktan sonra “umarım babam da mutludur.” dedi.
cemuyurken 
Saçları çok güzel olmuş.
Sizler nasılsınız?
Sevgiler Nihal
sağol nihal 🙂
iyiyiz ve yorgunuz. en azından ben yorgunum 🙂
ben de istiyorum oglumun gunlugune yazdigi ilk yillari en azindan okumak,,
barış,
cem 2 gün önce elinde günlüğüm var. o özel bir şey değil mi? diye sordu bana. şaşırdım, okumamı istemiyor musun diye sordum. istemiyorum dedi, biraz gülerek ve utanarak. çok sefilce olduğunu biliyorum ama o anda hemen bıraktığım günlüğü, o uyuyunca yeniden elime aldım.
Cem’in bu kadar kendini bilen bir cocuk olmasi beni cok sasirtiyor,, henuz kucuktur diye benim dusunmeden gececegim seyleri dusunebilmeleri,, cocuk, cocuk diye bakmaya alistigimdan herhalde sasiriyorum,,
ben de kendimi tutamaz okurdum, o yuzden zaten yazdim ilk yillar diye,, sonra yavas yavas kendimi dizginlemeyi ogrenmem gerekir,,
cem o soruyu daha önce sormuş olsaydı bu postu yazmamam gerektiğini bilirdim. aslında yanlış mı olur diye aklımdan geçmişti ama yazdıkları öyle hoşuma gitti ki bütün dünyayla paylaşmak istedim 😉 bu arada o sıralar yazdıklarını bana okuyordu yani ben bu yazdıklarından onun bana okuması sayesinde haberdar olmuştum. yine de buraya yazmaya hakkım olmadığını anlıyorum. ergenlikte benim günlüğüm okunmuştu evde, çok büyük acı gerçekten. ergenlik ayrı bir dünya kabul ama çocuğa da aynı hassasiyet gösterilmeli.